De eerste keer dat 'netwerken' aan mij werd uitgelegd, zat het niet helemaal goed. Ik herinner me dat ik naar een vriend luisterde om verder te gaan over de fijnere punten van het vaartuig. "Ik maak geen grapje!" Ging hij verder, "je moet je koffie en koekjes met je linkerhand vasthouden, zodat je de handen van mensen met je rechterhand kunt schudden!" Hij was net vers van een seminar in het college van bedrijf dat de ins en outs van het maken van verbindingen ging . Ik neem aan dat je zou kunnen zeggen dat ik afstootte. Ik kwam thuis, startte Facebook op en tekende een statusbericht:
"Ik ben voor 100% niet geïnteresseerd in netwerken met wie dan ook. Ooit"
Eenvoudig, angstig en to the point. Het duurde slechts ongeveer 30 seconden voordat de reacties binnenstroomden. Destijds had ik een groot aantal Facebook-vrienden die bereid waren om een mening te geven over zowat elke statusboodschap die ik kon verzinnen. Ze hadden geen gebrek aan opmerkingen voor deze, variërend van ondersteunend gejuich van de Fight Club-menigte tot dorstige spotternijen van de American Psychos in de training, ik had nogal wat meningen voor me.
Dus hier zat ik, zittend in mijn slaapzaal, denkend dat - voor iemand die niet van netwerken houdt - ik nogal wat mensen hier heb waar ik interactie mee heb, gedachten uitwissel en kennis maak met andere vrienden. Ik moest zeggen, helemaal geen slecht netwerk. Dat was 7 jaar geleden.
Net als kantoorpolitiek, leer je snel dat netwerken een spel is dat je moet spelen, of je het wilt of niet. Zelfs als je niet speelt, speel je (stilte noemt een substantieel beeld voor jezelf). Maar terwijl het idee om een bord chocola éclairs over mijn linkerhand te kletteren om de handpalm van een snor te schudden, maakte ik me misselijk, het idee van online netwerken leek niet zo slecht.
Een paar zelf-heruitvindingen later, en uiteindelijk heb ik sociale technologie voorbij Facebook omarmd. Het was online dat ik ontdekte hoe erg magisch "netwerken" eigenlijk is. Er zijn maar weinig gevoelens die verlichting bieden als het onthouden dat een onbeantwoordbare vraag kan worden uitbesteed aan duizenden op Quora of mijn Twitter-account. Of dat een inzamelingsactie binnen tien minuten 50 gasten kan aantrekken op Facebook. Of zelfs die vijf van mijn favoriete knokkels en ik kunnen samen een YouTube-video bekijken op Google+.
Velen van jullie die dit lezen, denken misschien niet zo vaak aan netwerken. Maar dit is in feite de definitie van netwerking. Mensen bij elkaar brengen en zien wat er gebeurt. De mythe van de zelfgemaakte mens is oud nieuws. We weten al lang dat de man (of vrouw) geen eiland is. Mensen houden ervan om mensen te helpen, en ze houden er van om nog meer te helpen wanneer de barrières worden verlaagd. De vreugde die ik persoonlijk krijg door het verbinden van mensen is ongeëvenaard - en ik kan het in mijn pyjama doen. Net zoals een kaars zijn vlam niet verliest door een ander aan te steken, zijn goodwill en onderlinge verbinding zelfaandrijvend. Dit is wat men bedoelt met 'de magie van netwerken'.
Social media is natuurlijk de perfecte tool voor dit soort magie. Het versnelt het proces en kweekt een onbewuste vertrouwdheid tussen mensen, zelfs als ze niet één op één interactief zijn (hoe vaak heb je bijvoorbeeld het gevoel dat je weet wat er gebeurt in het leven van een vriend op Facebook zonder echt met hem of haar te praten of haar in jaren).
Maar netwerken is niet alleen maar zonneschijn en frambozen. Het kan doorzettingsvermogen en geduld vragen. Het lijkt niet zo in de snelle transactionele wereld van internet, maar meestal kan slechts een deel van een netwerkrelatie worden bevorderd via sociale media. De rest moet elders worden gedaan - op kantoor, in het café, in het vliegtuig, in de kroeg of in het klaslokaal. Terwijl barrières van geografie en tijd mensen kunnen scheiden van het ooit persoonlijk delen van een gin-tonic, zijn veel van mijn online relaties uitgegroeid tot lange e-mails, verwijzingen naar banen, of - in het geval dat ik dit schrijf - zelfs de vorm aangenomen van schrijvers worden voor andermans blog.
Dus geef het op. Je gaat netwerken. Het maakt niet uit met wie je communiceert of waarvoor. Het is niet alleen voor zakelijke typen langer. Hoe langer je je gedraagt alsof je er niet bij betrokken bent, hoe langer je de kans mist om iets krachtigs te doen.
Laten we het samen doen.
