IP-telefonie (Voice over IP) is geëvolueerd om kostenbesparingen te realiseren, die feitelijk voortvloeien uit regulerende belastingen die worden geheven op spraakoproepen over grote afstanden. Dit type extra kosten is niet relevant voor de overdracht van gegevens over lange afstanden. Daarom is het opzetten van een data-oproep kosteneffectiever dan het opzetten van een spraakoproep. Eerder werden telefoniediensten geleverd via het circuitgeschakelde netwerk dat bekend staat als PSTN (Public Switched Telephone Networks) of POTS (Plain Old Telephone Services), dat in sommige gebieden nog steeds wordt gebruikt.
Vergelijkingstabel
| Basis voor vergelijking | H.323 | SIP |
|---|---|---|
| Origins | Op telefonie gebaseerd | Op internet gebaseerde |
| Ontworpen door | ITU (International Telecommunication Union) | IETF (Internet Engineering Task Force) |
| Eindlocatie | Gebruikt alias (die wordt toegewezen door gatekeepers). | Gebruikt SIP-URL's. |
| Oproeproutering | De gatekeeper verstrekt de routeringsinformatie. | Omleidings- en locatieserver biedt routeringsinformatie |
| Bericht formaat | Binair | ASCII |
| Compatibiliteit met internet | Nee | Ja |
| architectuur | monolitisch | modulaire |
| Instant messaging | Niet voorzien | Biedt instant messaging-mogelijkheid |
| schaalbaarheid | Beperkt | Beter |
| Flexibiliteit | H.323 is niet flexibel genoeg. | Zeer flexibel. |
| interoperabiliteit | Goed gedefinieerde protocollen en volledige compatibiliteit met eerdere versies maken het interoperabel. | Levert geen interoperabiliteit. |
| Gemak van implementatie | De behoefte aan speciale parser compliceert de implementatie en foutopsporing. | Herbruikbare elementen kunnen de implementatie gemakkelijk uitvoeren. |
| ingewikkeldheid | Best complex | Matig |
Definitie van H.323
H.323 is het meest algemeen gebruikte multimediacommunicatiesysteem over pakketgeschakeld en IP- netwerk, omdat dit de oudste standaard voor multimediacommunicatieprotocollen is die is gedefinieerd door ITU. Typisch bestaat H.323 uit een verzameling van een protocol dat is ontworpen voor codering, decodering en pakketvorming van video- en audiosignalen om oproepsignalering en besturing te gebruiken.
H.323 protocol suite omvat enkele fundamentele componenten voor zijn werking:
- Terminal : zoals de naam al doet vermoeden, worden deze gebruikt als eindpunten binnen een IP-netwerk. Een terminal kan signalering en besturing, tweerichtingscommunicatie in realtime en codecs bieden.
- Gateways : een verbindingspad is voorzien tussen het pakketgeschakelde netwerk en het circuitgeschakelde netwerk staat bekend als Gateways. Het kan worden geëlimineerd als er geen ander netwerk is aangesloten. Het wordt gebruikt om de karakteristieken van een LAN-eindpunt naar een eindpunt van het geschakelde netwerk te sturen of omgekeerd, waarbij het instellen, besturen en vertalen van gesprekken wordt uitgevoerd door gateways.
- Poortwachters : de noodzakelijke functies die een gatekeeper implementeert zijn adresomzetting, bandbreedtebeheersing, zonebeheer en toegangscontrole, oproepautorisatie, signalering van gespreksbesturing, bandbreedtebeheer en oproepbeheer. Maar de belangrijkste functie is om de eindpunten onder de regel die bekend staat als Zone te beheren.
Kanalen gedefinieerd in H.323
Er zijn verschillende kanalen in H.323 die de informatie-uitwisseling tussen de communicerende entiteit regelen, zoals RAS, oproepsignalering, H.245-besturing en logisch kanaal.
- RAS-kanaal (register, toegang en status) : het RAS-kanaal biedt een strategie voor het tot stand brengen van communicatie tussen eindpunten en poortwachters waar het eindpunt zich registreert bij de gatekeeper en verzoekt om toestemming om een oproep te doen naar de andere eindpunten. Na het voltooien van de oproep verzendt de gatekeeper het transportadres voor het oproepsignaleringskanaal van het aangeroepen eindpunt.
- Oproepsignaleringskanaal : in dit kanaal worden de oproepcontrole en aanvullende service-besturingsinformatie overgedragen. Het transportadres wordt op dit kanaal gespecificeerd na het opzetten van de oproep.
- H.245 Besturingskanaal : het kanaal transporteert mediabediening en ondersteuning voor het uitwisselen van H.245-protocolberichten. Het H.245-besturingskanaal maakt het logische kanaal beschikbaar voor media na uitwisselingsmogelijkheden met gesprekspartners.
- Logisch kanaal : audio-, video- en andere media-informatie wordt in deze kanalen weergegeven. Het verschillende mediatype wordt getransporteerd door het afzonderlijke paar unidirectionele kanalen met behulp van RTP (Real-Time Transport Protocol) en RTCP (RTP Control Protocol).
H.323 beschrijft dat een onbetrouwbaar transportprotocol (bijv. UDP) wordt gebruikt om de RAS en het logische kanaal voor de media te dragen. Hoewel het stuurkanaal is gedefinieerd om te worden getransporteerd via een betrouwbaar transportprotocol zoals TCP.
Definitie van SIP
SIP (Session Initiation Protocol) is ook een multimediacommunicatieprotocol dat is ontwikkeld door IETF. Net als H.323 gebruikt SIP RTP om mediastreams te transporteren. Het verschil tussen H.323 en SIP ligt dus in hoe oproepsignalering en besturing wordt verkregen. SIP is een toepassingslaagcontroleprotocol dat wordt gebruikt voor het instellen, wijzigen en beëindigen van multimediasessies of oproepen. Hoewel het de communicatie tussen de beller en callee beheert, inclusief eindpuntadressering en gebruikerslocatie.
Er zijn in principe twee elementen betrokken bij de SIP-werking, de User Agent (UA) en een netwerkserver.
- User-Agent : het blijft in SIP-eindstations en bestaat uit een User Agent Client (UAC) en User Agent Server (UAS), waarbij de eerstgenoemde de SIP-aanvragen afgeeft en in het algemeen antwoorden op dergelijke verzoeken stuurt.
- Netwerkserver : deze kan uit drie typen bestaan: redirect server, proxyserver en registrar.
Servers zijn niet noodzakelijkerwijs nodig voor een eenvoudige SIP-oproep. SIP User Agent en netwerkserver zijn analoog aan respectievelijk H.323-terminal en gatekeeper. De SIP omvat twee basishandelingen waarbij SIP UAC uitgifte aanvraagt en SIP- proxyserverfuncties als de eindgebruikerlocatie-identificatie en SIP UAS de oproep goedkeurt.
De SIP-uitnodiging bestaat uit: INVITE-verzoek en ACK-verzoek. Het INVITE-bericht bevat de sessiespecificatie die informeert over het type medium dat de beller kan accepteren en de bestemming van de mediadata. SIP-adressen staan bekend als SIP Uniform Resource Locators (SIP-URL's) en worden uitgedrukt in het volgende formaat sip: [email protected] .
SIP-berichtindeling is gebaseerd op het berichtenformaat HyperText Transport Protocol (HTTP), waarbij tekstgebaseerde en voor de mens leesbare codering wordt gebruikt. Omleidingsservers verwerken het INVITE-bericht door de SIP-URL terug te sturen naar waar de callee beschikbaar is. Proxyservers voeren routing van toepassingslagen uit voor SIP-aanvragen en -respons. Een proxyserver kan stateful of staatloos zijn.
Om de oproepsignaleringsfuncties in IP-telefonie te bereiken, wordt SDP (Session Description Protocol) gebruikt in combinatie met SIP-protocol.
Belangrijkste verschillen tussen H.323 en SIP
- Het H.323-protocol is gebaseerd op telefonie terwijl SIP op internet is gebaseerd.
- Het H.323-standaardlichaam is ITU. SIP is daarentegen ontworpen door IETF.
- Om de eindpuntlocatie te bepalen, gebruikt H.323 een alias die door gatekeeper wordt toegewezen (dwz host of telefoonnummer). Daarentegen wordt bij SIP-adressering gedaan met behulp van URL.
- Gatekeeper speelt een belangrijke rol in gespreksroutering en biedt routeringsinformatie in H.323, terwijl in SIP de omleidings- en locatieservers voor het specifieke doel worden gebruikt.
- H.323 volgt het binaire berichtformaat. Omgekeerd gebruikt SIP ASCII-berichtindeling.
- H.323 is niet compatibel met internet, terwijl SIP compatibel is met internet.
- De architectuur van H.323 is monolithisch. Omgekeerd is SIP gebouwd op de modulaire architectuur.
- SIP biedt de instant messaging-faciliteit. Integendeel, er is geen dergelijke faciliteit in H.323.
- SIP is meer schaalbaar, flexibel en gemakkelijk geïmplementeerd en aangepast. Daarentegen is H.323 minder schaalbaar en flexibel en moeilijk te implementeren en aan te passen aan nieuwe toepassingen.
- Als het gaat om complexiteit is H.323 een stap vooruit dan SIP.
Conclusie
H.323 is een telefoonindustrie-standaard die gewoonlijk als zwaar wordt beschouwd. Het beschrijft de volledige protocolstack, precies bepalen wat is toegestaan en wat verboden is. De systematisch gedefinieerde protocollen vergemakkelijken de taak van interoperabiliteit, maar het is een complexe, een inflexibele standaard die moeilijk is aan te passen aan toekomstige applicaties.
Aan de andere kant is SIP een gemeenschappelijk internetprotocol dat functioneert door korte lijnen van ASCII-tekst uit te wisselen. Het is zeer modulair, eenvoudig, flexibel en lichtgewicht dat gemakkelijk kan worden geïntegreerd met andere internetprotocollen, maar niet samenwerkt met bestaande signaleringsprotocollen van het telefoonsysteem.
