Er zijn twee soorten private plaatsing, namelijk preferentiële toewijzing en gekwalificeerde institutionele plaatsing. Er zijn gevallen waarin mensen preferentiële toewijzing naast elkaar plaatsen voor private plaatsing. De preferentiële toewijzing is wanneer het bedrijf effecten toekent aan een paar selecte personen op basis van voorkeur. Dit artikel fragment behandelt het verschil tussen private plaatsing en preferentiële toewijzing.
Vergelijkingstabel
| Basis voor vergelijking | Private plaatsing | Preferentiële toewijzing |
|---|---|---|
| Betekenis | Onderhandse plaatsing verwijst naar het aanbod of de uitnodiging tot aanbieding gedaan aan bepaalde beleggers, om hen uit te nodigen om in te schrijven op aandelen, om zo fondsen te werven. | Voorkeursallocatie is de toewijzing van aandelen of obligaties aan een geselecteerde groep personen door een beursgenoteerd bedrijf om fondsen te werven. |
| Geregeerd door | Artikel 42 van de Companies Act, 2013 | Sectie 62 (1) van de Companies Act, 2013 |
| Aanbiedingsbrief | Aanbiedingsbrief privéplaatsing | Geen dergelijk document |
| Overweging | Betaling geschiedt door middel van cheque, stortingsopdracht of andere modi behalve contant geld. | Contant geld of andere vergoeding dan contant. |
| bankrekening | Om de applicatie geld te houden, is een aparte bankrekening in een geplande handelsbank vereist. | Niet verplicht. |
| Statuten | Statuten van het bedrijf moeten het goedkeuren. | Geen autorisatie vereist. |
Definitie van privéplaatsing
De private plaatsing impliceert de verkoop van effecten, dwz obligaties of aandelen, aan particuliere beleggers, met als doel fondsen te werven voor het bedrijf. Volgens sectie 42 van de Companies Act 2013, is de private plaatsing er een waarin een bedrijf een aanbod doet aan geselecteerde personen zoals beleggingsfondsen of verzekeringsmaatschappijen door het uitgeven van een Private Placement Offer Letter en het voldoen aan de voorwaarden daarop.
Het aanbod of de uitnodiging om in te schrijven op effecten kan tot 200 personen of minder worden opgenomen in een boekjaar, exclusief gekwalificeerde institutionele kopers en effecten die zijn uitgegeven aan werknemers via het Employee Stock Option Plan (ESOP). Als een bedrijf een aanbod of uitnodiging tot het doen uitgaan van of het aangaan van een overeenkomst tot uitgifte van aandelen aan personen meer dan de limiet die is voorgeschreven, zal het worden beschouwd als een openbare kwestie en dienovereenkomstig gereguleerd.
Het bedrijf dat een private plaatsing doet, moet binnen 60 dagen vanaf de datum van ontvangst van het aanvraagbedrag toewijzingen van effecten aan de beleggers doen, of het moet hetzelfde binnen 15 dagen aan de beleggers terugbetalen. Als het bedrijf binnen 15 dagen het geld terugbetaalt aan de abonnees, is het bedrijf vanaf de 60ste dag aansprakelijk voor het volledige bedrag met rente @ 12% .
Definitie van voorkeurstoewijzing
Preferentiële toewijzing wordt gebruikt om de uitgifte van gespecificeerde effecten door een bedrijf genoteerd aan een erkende effectenbeurs, aan een selecte persoon of een groep personen, op preferentiële basis. Het aanbod is in dit opzicht onderhevig aan de regels en voorschriften van de Securities and Exchange Board of India. Wanneer een niet-beursgenoteerd bedrijf voor preferentiële toewijzing kiest, zijn de regels van de Companies Act echter van toepassing. 2013
Het aanbod kan aan elke persoon worden gedaan, ongeacht of deze aandeelhouders zijn of werknemers van het bedrijf of niet. Volgende regels moeten worden nageleefd, met betrekking tot preferentiële toewijzing:
- De toewijzing is goedgekeurd door de statuten van het bedrijf.
- De leden van het bedrijf moeten een speciale resolutie aannemen of deze is goedgekeurd door de centrale overheid.
- De effecten uitgegeven door middel van preferentiële toewijzing moeten volledig worden betaald, wanneer de kwestie is gemaakt.
- Volgens de overnamecode van SEBI vormt een preferente toewijzing van meer dan 25% van het eigen vermogen een open aanbod aan de bestaande aandeelhouders.
- Aandelen die worden uitgegeven aan promoters als preferentiële toewijzing hebben een lock-in-periode van drie jaar en kunnen dergelijke aandelen dus niet overdragen. Niettemin zijn de effecten uitgegeven aan andere beleggers onderworpen aan een lock-in periode van slechts één jaar.
Belangrijkste verschillen tussen onderhandse plaatsing en preferentiële toewijzing
De onderstaande punten verklaren het verschil tussen private plaatsing en preferentiële toewijzing:
- Private plaatsing kan worden omschreven als een aanbod of uitnodiging tot aanbieding gedaan aan bepaalde beleggers door het uitgeven van effecten, om zo fondsen te werven. In tegendeel, preferentiële toewijzing is de uitgifte van aandelen of obligaties aan een bepaalde groep personen door een beursgenoteerd bedrijf om fondsen te werven.
- Onderhandse plaatsing wordt geregeld door sectie 42 van de Companies Act, 2013. Omgekeerd geldt in het geval van sectie 62 (1) van de Companies Act, sectie preferentiële toewijzing, 2013.
- In het geval van een private plaatsing wordt de 'Private placement offer letter' aan de beleggers gezonden om hen uit te nodigen om in te schrijven op aandelen. Tegenover, in het geval van een preferentiële toewijzing, wordt een dergelijk aanbiedingsdocument niet aan mensen uitgegeven.
- Bij private plaatsing kan toepassingsgeld worden ontvangen via cheques, stortingsopdrachten of andere bankmodi, maar niet met contant geld. In tegenstelling tot preferentiële toewijzing waarbij het geld in contanten of in natura wordt ontvangen.
- Bij private plaatsing wordt het toepassingsgeld bewaard op de afzonderlijke bankrekening van een geplande handelsbank. Integendeel, een dergelijke account is niet vereist in het geval van een preferentiële toewijzing.
- De private plaatsing moet worden goedgekeurd door de statuten van het bedrijf. Daarentegen is een dergelijke toestemming niet vereist in het geval van preferentiële toewijzing.
Conclusie
Zowel Private placement als Preferential-toewijzing vereisen een speciale resolutie die moet worden doorgegeven op de algemene vergadering van het bedrijf. Verder maakt het bedrijf in beide gevallen geen reclame voor het grote publiek.
Vaak suggereren de investeringsbankiers dat de bedrijven openbaar willen worden, om een private plaatsing te doen, omdat het publieke probleem een kritische massa vereist, om een Initial Public Offering te rechtvaardigen.
